Koolhydraat-arm of niet?

Koolhydraat-arm of juist niet ?

Koolhydraten

Een paar kilootjes te zwaar? Het advies: koolhydraat-arm eten! Maar is dat wel zo verstandig? NEE!! Waarom niet? Koolhydraten hebben we nodig om voldoende voedingsvezels, vitamines en mineralen binnen te krijgen en is het dus niet goed om ze bijna helemaal te schrappen uit onze voeding. Ook zijn koolhydraten de "motoren" waar onze hersenen, zenuwen en rode bloedcellen qua energievoorziening op draaien.
Het verschil zit in ‘snelle (geraffineerde) koolhydraten’ en ‘langzame koolhydraten’.

Glycemische Index

Door snelle koolhydraten wordt de alvleesklier overbelast en krijgen we een hoge glycemische index. D.w.z. een snelle stijging van de bloedsuikerspiegel.
Het lichaam gaat meer vet opslaan omdat calorieën sneller in vet worden omgezet wanneer de bloedsuikerspiegel te hoog is. Er ontstaan dan teveel pieken en dalen in de bloedsuikerspiegel met als gevolg een groter risico op het krijgen van diabetes type 2, overgewicht en hart- en vaatziektes.

Glycemische Lading

Omdat de glycemische index ons alleen maar iets vertelt over de snelheid van de omzetting van koolhydraten van een voedingsmiddel bestaat er ook nog de glycemische lading. Deze geeft een vollediger beeld over de snelle stijging en daling van de bloedsuikerspiegel door rekening te houden met de hoeveelheid die we eten van dat voedingsmiddel. Des te groter de hoeveelheden ‘snelle koolhydraten’ in één maaltijd des te sneller en korter de stijging en daling van de bloedsuikerspiegel. De snel wisselende bloedsuikerspiegels zorgen er ook voor dat er weer gauw een hongergevoel komt en voor een hogere vetopslag. Een andere term hiervoor is suikerdip.

Het beste is om ervoor te zorgen dat de bloedsuikerspiegel langzaam stijgt na het eten van koolhydraten en daarna ook weer langzaam daalt. Dat bereiken we niet door koolhydraat-arm te eten maar met het eten van ‘langzame koolhydraten’ . Deze voorzien ons lichaam langer van energie waardoor we veel minder snel behoefte hebben aan extra suikers en koolhydraten.

In dit artikel bespreken we brood, pasta en aardappelen. Wat te vermijden, wat niet en waardoor te vervangen?

Brood en pasta

Tarwe is het graansoort dat in ons westers voedingspatroon het meeste voorkomt. Ons brood wordt ervan gemaakt alsook pasta maar het komt ook voor in o.a. koek, chips en snoep.

Tarwe bevat ‘snelle koolhydraten’ en gluten (80%). Gluten zijn eiwitten. Deze eiwitten vallen onder de noemer schadelijke lecitinen. Schadelijke lecitinen wekken ontstekingsreacties op in ons darmslijmvlies. Zo worden veel mensen allergisch of intolerant voor gluten. Dit kan gepaard gaan met diarree of obstipatie en tal van andere vervelende kwalen.

Wanneer de tarwekorrel wordt gemalen dan spreken we van volkorenmeel. Dit bevat dan in elk geval wel nog de voedzame delen. Gaan we een stapje verder en zeven we de kiem en vezel dan resteert tarwemeel. De laatste stap is alles uit het tarwemeel zeven en we houden wit meel over om bv. witbrood van te maken.

Tarwe is ook rijk aan fytinezuur (antinutriënt). Fytinezuur heeft de eigenschap om zich te hechten aan de vier micronutriënten zink, magnesium, calcium en ijzer en belemmert zo de opname hiervan. Ook wordt er gist toegevoegd aan het meel om aan het eindproduct zoals brood en koek te komen. Door de combinatie van tarwe en gist heeft tarwe een hoge glycemische index. Daarnaast geeft het eten van tarweproducten een opgeblazen gevoel door het hoge gehalte fytinezuur dat ook nog eens de vertering bemoeilijkt.

Aardappelen

Ook de aardappel bevat ‘snelle koolhydraten’. Een gekookte aardappel wel minder dan een gebakken of gefrituurde aardappel. Dit hangt samen met het product waarin de aardappel is gebakken en de hoogte van de temperatuur. Wie graag een paar kilo kwijt wilt kan de aardappel beter niet te vaak op het menu zetten.