Vitamine tekort en andere vitale celstoffen

Wat zijn vitale celstoffen?

Vitale celstoffen zijn vitamines, mineralen, spoorelementen, aminozuren en secundaire plantaardige stoffen oftewel bioactieve substanties. Een goed voorbeeld zijn polyfenolen. Deze komen voor in planten en behoren tot de antioxidanten. Er zijn meer dan 100.000 vitale celstoffen!

Het is van essentieel belang voor de gezondheid om naast de macronutriënten koolhydraten, vetten en eiwitten, voldoende vitale celstoffen oftewel micronutriënten binnen te krijgen. Het lichaam is niet in staat om de meeste vitale celstoffen zelf aan te maken of ze maar beperkt aan te maken. Deze moeten dus zoveel mogelijk uit voeding worden gehaald. Naast voeding is suppletie dus vaak geen overbodige luxe.

Waarom zijn vitale celstoffen van levensbelang?

Het lichaam is een enorme fabriek bestaande uit miljarden biochemische processen. Deze processen kunnen alleen goed verlopen indien alle grondstoffen in optimale hoeveelheid aanwezig zijn. Deze vitale celstoffen vormen samen met macronutriënten belangrijke bouwstoffen voor hormonen en een optimale leverwerking is in grote mate afhankelijk van (voldoende) beschikbaarheid van deze stoffen. Tekorten aan deze stoffen versnellen verouderingsprocessen en het krijgen van daaraan gerelateerde ziekten.

Waardoor ontstaat een vitamine tekort & andere vitale celstoffen?

Een vitamine tekort is iets waarvan iedereen wel eens heeft gehoord. Het kan ontstaan wanneer er te weinig inname van groente en fruit is maar ook wanneer er te eenzijdig wordt gegeten. Vitamines zijn zeer gevoelig voor zuurstof, licht en warmte. Het is om die reden verstandig om voeding niet te lang te bewaren en onder de juiste omstandigheden, zodat er niet reeds vóór de bereiding veel vitamines gaan verloren. Voeding bevat naast vitamines ook veel mineralen, spoorelementen, aminozuren en polyfenolen. Deze vitale celstoffen zijn minstens zo belangrijk voor het behoud van een goede gezondheid. Helaas voldoet bij het gros van de Nederlanders het eetpatroon niet of niet voldoende aan de normen volgens de Voedingswijzer (VoVo). En al zou die norm wel worden gehaald zijn er nog tekorten aan vitale celstoffen.

Bij een verminderde afweer, het beoefenen van topsport en roken bestaat een grotere behoefte. Net zoals bij veel blootstaan aan stress en bij bepaalde ziekten of aandoeningen. De voeding bevat niet meer voldoende vitale celstoffen waardoor bijna iedereen tekorten heeft. Dit komt o.a. door de verarming van onze landbouw- en veeteeltgronden de kunstmestsamenstelling niet meer volkomen is, door het gebruik van verdelgingsmiddelen, eenzijdige veevoeding, gebruik van antibiotica, milieuvervuiling, ongezonde toevoegingen zoals E-nummers en suikers en het bereiden van voedsel zoals frituren, bakken en braden. Voeding bevat dus vaak een teveel aan toxische stoffen gecombineerd met een vitamine tekort. Ook via de huid kunnen er toxische stoffen binnendringen door het gebruik van cosmetica en schoonmaakmiddelen. Deze zorgen ook voor een verminderde opname van vitale celstoffen.
Een ander belangrijk veel voorkomend tekort is vocht. De meeste mensen drinken veel te weinig water. En dat terwijl het lichaam voor 60-70% uit water bestaat.

Wat betekenen vitale celstoffen voor het lichaam?

Vitamines

Vitamines zijn onder te verdelen in 2 groepen; de in vet oplosbare en de in water oplosbare vitamines. Al deze vitamines hebben belangrijke functies. Ze beschermen het lichaam tegen ziektes en vrije radicalen, versterken het immuunsysteem, spelen een belangrijke rol bij de hormoonhuishouding, houden weefsels gezond, zijn betrokken bij de celstofwisseling en ontgiftingsprocessen.

Vitamine C is de sleutelvitamine voor de hele celstofwisseling. In samenwerking (synergie) met andere vitamines, mineralen, spoorelementen en aminozuren kunnen grote gezondheidsvoordelen worden behaald. Het lichaam is niet in staat om zelf vitamine C aan te maken. Stress is de grootste vijand van vitamine C. Wanneer het lichaam stress ervaart worden er grote hoeveelheden vitamine C verbruikt. Bij kortstondige stress herstelt de reserve zich. Bij langdurige stress ontstaan tekorten met gevolgen voor de gezondheid.

Mineralen en spoorelementen

Mineralen en spoorelementen, ook wel anorganische verbindingen genoemd, zijn onmisbaar voor verschillende lichaams- en celfuncties. Ze geven prikkels door, zijn betrokken bij het samentrekken van spierweefsel, zorgen voor botopbouw en geven stevigheid aan skelet en tanden, zijn vangers van radicalen en zijn bestanddeel van hemoglobine en het schildklierhormoon.

Aminozuren

Aminozuren zijn organische verbindingen. Het zijn de bouwstenen van het lichaam. Ze worden gebruikt voor de vorming van eiwitten oftewel proteïnen. Aminozuren kunnen in 2 groepen worden verdeeld; essentiële aminozuren en niet-essentiële aminozuren. Essentiële aminozuren kan het lichaam niet zelf aanmaken. Het is dus van levensbelang om deze aminozuren via de voeding binnen te krijgen. Er zijn 9 essentiële aminozuren. Één van deze aminozuren is Lysine. Dit aminozuur heeft zeer belangrijke taken bij uitstek. Het is wetenschappelijk bewezen “de teamspeler onder de vitale celstoffen”. Dit aminozuur staat sinds jaren in het middelpunt van de belangstelling van de Cellulaire geneeskunde. Het positieve nut is meerdere malen wetenschappelijk bewezen bij tal van ziekten en aandoeningen zoals infecties, kanker, hart- en vaatziekten en ontstekingen. Bij een gezonde stofwisseling in synergie (samenwerking) met andere vitale celstoffen zeer belangrijke taken.

Wat zijn de meest voorkomende tekorten?

Vitamine A

Vitamine A is een in vet oplosbare vitamine. Deze vitamine is onder te verdelen in ‘voorgevormde vitamine A’ en ‘pro-vitamine A’ (betacaroteen) Betacaroteen wordt in het lichaam omgezet in vitamine A.

Vitamine A zit vooral in orgaanvlees en betacaroteen in wortels, zoete aardappel en donkergroene bladgroentes.